marion korenromp

Herinnering Het was de tweede keer dat ik in een vesper voor mensen met een verstandelijke beperking het bijbelverhaal  mocht vertellen. Het was het evangelie dat deze dag in de kerken klinkt. Het was al gekozen voordat ik kwam. Ik zag er tegenop, Want hoe kon je voor deze mensen Jezus met een wijnstok vergelijken? De geestelijk verzorger van één van de huizen gaf raad. 'Koop een druivenstok',  zei ze, 'en ga hem water geven. De blaadjes moeten groeien. Dus giet je eerst het water over de blaadjes. Dat zal wel protest opleveren. Dan probeer je het nog een keer. Net zo lang totdat ze aangeven dat de plant het water uit de grond opneemt en het door de stok naar de takken brengt, zodat daar de vruchten kunnen groeien. En dan maak je de vergelijking met Jezus. Hoe dat laatste moest, vergat ik te vragen. Een week later stond ik daar. Met een wijnstok Hoe moesten hier nu vruchten aan komen? Ik had mijn gieter met water   Ik deed het natuurlijk

Toen ik 49 werd, moedigde een aantal vrienden me aan iets bijzonders te doen in dit 50e levensjaar. Ik besloot elke maand een labyrint te lopen. Een labyrint is anders dan een doolhof. In een doolhof kan je jezelf vastlopen. Je moet telkens weer keuzes maken. Een labyrint is een weg naar het midden. Er is geen links of rechts, alleen maar een weg die je stap voor stap moet afleggen. Naar de kern toe. En vanuit de kern weer naar buiten. Deze keer het labyrint op het terrein van Samaya in Werkhoven. In het buitengebied van Werkhoven, tussen boerderijen en landerijen, ligt het conferentiecentrum Samaya. Tot niet eens zo heel lang geleden woonden en leefden er zusters Augustinessen. Je ziet nog dat het een klooster was. De lange oprijlaan...... Het aangezicht vanaf de tuin aan de achterkant De zusters moeten eindeloos veel uren in de tuin vertoefd hebben. Nu nemen vrijwilligers en gasten hun werk op zich. Ze zijn daarbij op alles berekend. Nog altijd is er een

Wie na de actie van Arjen Lubach facebook deze week heeft verlaten, kan het filmpje gemist hebben. Vele blijvers hebben het vast gezien. De  paus troost een jongetje   dat zijn vader verloren heeft. Het gebeurt in een parochie in Rome. De paus is er de bisschop van. De vader van het jochie was atheïst en nu luidde de vraag van het kind:  'is hij in de hemel?' Klik op de link om te zien wat er gebeurde. Ook zonder Italiaans of Engels te beheersen heeft het veel te zeggen. Over dit filmpje heb ik deze week meerdere gesprekken gevoerd. Er waren er die zich afvroegen hoe zo'n kind bij zo'n vraag kwam. Wie leert nog dat alleen gedoopte mensen in de hemel komen? Er waren er ook die vonden dat het verdriet van het kind werd gebruikt. En er waren er die opmerkingen maakten over de manier waarop het jochie werd aangeraakt. Het interessantst was het gesprek met collega's over de vraag wat hier nu precies gebeurt. De vraag kwam niet toevallig. Het  evan

Bidden kan ik ook thuis. Maar welke dingen geven dan inspiratie?  Een serie beelden in en om het huis.

Doodvermoeiende vergaderingen We zitten allemaal wel eens in een bijeenkomst waar je doodmoe vandaan komt. Er is een agenda. Maar dan... De een probeert de ander van zijn inzicht te overtuigen. De ander voelt dat hij er dan weer voor opdraait en heeft daar geen zin in. De derde zwijgt. De vierde lanceert uit het niets een proefballonnetje dat kant noch wal raakt. Iedereen raakt ervan in de war. 'Als je dat wil, dan moeten we er wel een paar voorwaarden aanhangen.' 'Of eerst een enquête. Straks zitten we iets te doen waar niemand behoefte aan heeft.' Twee uur voorbij. 'Wat besluiten we?' 'Laten we nog eens nadenken. Komen we er de volgende keer op terug. Ja. Goed. Nou ja... moet dan maar....' Zo'n vergadering hielden de leerlingen van Jezus in het  evangelie  van vandaag Onderwerp van gesprek:  het lege graf en de ervaring van de vrouwen. Het kan zó zijn gegaan:  'Je weet toch hoe vrouwen zijn!' 'Ja,maar he

Bidden kan ik ook thuis! Maar welke dingen geven je dan inspiratie? Een serie beelden  in en rondom het huis Sommige beelden breken onderweg 

Ken je het programma Mindfuck? Het is een programma vol illusies. Voor je neus gebeuren er dingen die niet kunnen. Je zintuigen bedriegen je waar je bij staat, zelfs al neem je je nog zo goed voor dat jij niet in de maling genomen gaat worden! huh, hoe dan?  Dat is toch wel het standaardantwoord als de deelnemers geconfronteerd worden met de feiten... Het kan niet.  Het is er toch. Kortsluiting in je hersenen. Het niet kunnen bedenken. Huh, hoe dan? En nog voordat je het kunt vragen, is de illusionist verdwenen. Voor de apostel Thomas  moet de verrijzenis van Jezus aanvankelijk een soort mindfuck zijn geweest. Hij was er niet Jezus verscheen, Hij hoorde ervan. En dacht 'huh, hoe dan?' Toen de andere apostelen hem probeerden te overtuigen dat het geen illusie was en dat ze niet bedrogen waren door hun eigen zintuigen, gaf hij een beetje toe:  'ok, maar dan eerst zien en dan geloven.' Terechte opmerking zou ik zeggen. Zo iets mag niet bij een verhaal blij

Bidden kan ik ook thuis! Maar welke dingen geven je dan inspiratie? Een serie beelden  in en rondom het huis De app Bidden Onderweg op mijn computer