marion korenromp

Breek jij je hoofd ook over de zomervakantie? Thuisblijven? Weggaan? Auto? Vliegtuig? Wat zijn de beperkingen? Wat is open? Wat is dicht? Met hoeveel mensen mag je samen zijn? Hoe weet ik of Corona daar weer opspeelt? Iemand zei: 'ik ben al moe bij het idee nu op reis te moeten! Maar ik kan ook niet drie weken thuisblijven met de kinderen.' Een ander zei: 'de spontaniteit van vakantie is wel weg als je voor alles een tijdsslot hebt waar je aan gebonden bent.' Overal ongemak Wat je ook doet, hoeveel of hoe weinig  risico je ook neemt, hoeveel of hoe weinig je ook kan kiezen, het zal een zomer zijn met ongemak. Overal zal 'het spook' nog rondwaren. Niemand weet of deze tijd een weg naar vrijheid is of slechts een pauze voor een tweede golf. Ik heb mijn hoofd er ook over gebroken, mijn verzekering ook nagekeken. Maar dit soort ongemak los je niet op met een keuze die de grenzen opzoekt, noch met een keuze die misschien te voorzichtig is.

Ik wil driedimensionaal  Na een paar maanden, zelfs door toeval nog een paar meer dan de lockdown, zag ik vorige week mijn ouders weer in levende lijve. We hadden goed contact gehouden via appjes. beeldbellen, Wordfeud, online zingen voor verjaardagen, foto's en wat al niet neer. Gelukkig waren die middelen er. Maar in de loop van de maanden voelden we toch: het is 2 dimensionaal. We wilden wel weer 'in persoon': 3 dimensionaal. Zondag stond de garagedeur open. Via het oude, vertrouwde donker ging ik achterom. Ook die deur: open. De keuken in:  'ja...…!!!!' Open armen. Open harten! Nog geen knuffel of kus. We besloten daar nog even mee te wachten. Maar wel: in dezelfde ruimte. Aan dezelfde tafel. Eten van hetzelfde brood. In persoon! Hoe voelbaar het verschil ook was, het is heel moeilijk precies te zeggen wat het zo bijzonder maakt. Het is een rijkdom, een mysterie, dit 'extra'. God in persoon Deze zondag vieren we de