marion korenromp

Ik heb ervoor getraind Ooit sprak ik een man die net een ingewikkelde operatie had gehad aan zijn rug en nog weken plat moest blijven liggen. 'Hoe houd je dat vol?' vroeg ik. Hij zei: 'ik heb ervoor getraind.' Toen ik verbaasd keek, ging hij verder: 'ik heb jaren zen-training gedaan. Ik leerde stil zitten, mijn impulsen zien, het uithouden met mijn boosheid, mijn adem vertrouwen en soms ook even helemaal stil te zijn. Ik wist natuurlijk niet dat dit zou gebeuren. Maar ik kan nu wel alles gebruiken wat ik daar heb geleerd.' Vrede Ik was geraakt door zijn vrede. Al dat oefenen, al die keren op het kussen, ook al had hij geen zin, ook al gebeurde er niets, ook al zag hij alleen maar schaduwen, hadden van hem iemand gemaakt die zelfs de beproeving kon ondergaan zonder ervan overstuur te raken of getraumatiseerd.  Een spirituele oefening Een spirituele oefening is elke oefening  die je helpt om verbonden te raken én te blijven met God. Natuurlijk: God is er altijd. M

De eerste computer In IV VWO kwam de computer in de klas. Ik weet het nog goed. Het was nog helemaal niet het ding van nu. We leerden er ook niet op typen, internet bestond nog niet, laat staan sociale media. Nee, wij leerden programmeren.  Want in de eerste helft van de jaren 80 was het idee dat je met een zelfgeschreven computerprogramma de computer iets kon laten doen dat mensen niet konden of niet snel genoeg konden. Je loopt achter! 10 jaar later lachte een vriendin me uit toen ze ontdekte dat ik al mijn teksten nog steeds uitschreef, alvorens ik ze intypte. Nee, joh!  Ik leerde het apparaat beter en beter hanteren. Maar ik vrees dat ik nog altijd achterloop bij wat kan. Ik kijk op mijn telefoon op internet maar aankopen, en inschrijven doe ik via mijn laptop. Ik surf om info te vergaren, ik kan routeplanners uitprinten. maar ik heb pas net ontdekt hoe je foto's bewerkt, of geluid opneemt of filmpjes. Lach me niet uit. Ik weet het..... Eerste lockdown Pas in de eerste lockdown

Aanpassen Maandag was de persconferentie. De aanwijzingen waren helder: werk thuis, verminder contacten, reis minder. Ik keek naar mijn agenda, veranderde vergaderingen in een online versie, zei verjaardagen in de familie af  ('wel fijn dat jíj het doet', zei de jarige, 'anders moest ik zelf kiezen'), en tegen een lunch met drie vrienden zei ik voor nu: nee. Corona is concreet aanwezig in mijn omgeving.   Ik ken zieken, ik ken mensen die zich moeten laten testen. Ik weet van de mensen in de zorg hoezeer de gewone dingen weer onder druk staan. Ik weet waarvoor we het doen. Mondkapje Toen kwam er een mail van de sport: mondkapje per ingang van heden verplicht. Ik voelde: dit is een stap te ver voor mij. Ik heb wel een mondkapje, al een aantal maanden, en ik heb wel eens geprobeerd dat ding in een rustige situatie op te doen én op te houden, maar ik raak ervan in paniek. Het doet me denken aan mijn astma van vroeger. Ik ga ervan hyperventileren. Een vriendin zei: 'maar