twee of drie: wat maakt dat nou uit?

Twee of drie: wat maakt dat nou uit?

In een legende over de heilige Barbara wordt verteld
dat ze door haar vader opgesloten werd in een toren.
Dat gebeurde, omdat ze de man 

aan wie haar vader haar had willen uithuwelijken, weigerde.
Ze was in het geheim gedoopt en had al een Bruidegom.

Op een dag riep ze de bouwlieden bij zich.
Ze droeg hen op in de toren een derde raam te maken.
De bouwlieden wilden geen toestanden
en beschouwden haar vader als hun opdrachtgever.

Die was er niet. Hij was op buitenlandse reis.

Toen Barbara aandrong, deden ze het toch.
Toen haar vader het derde raam zag, raakt hij buiten zinnen

en ging haar te lijf. 

Barbara ontsnapte, vluchtte,
maar werd uiteindelijk verraden en stierf de marteldood.
Hoe kan het dat die vader zo buiten zinnen raakte van een Drie-ene God?
Twee of die: wat maakt dat nou uit?

De menselijke kant.
Laten we het eerst eens van de menselijke kant kijken.
In mijn middelbare schooltijd was een klasgenoot in de problemen geraakt.
Hij liet de school versloffen
en dat bezorgde hem veel gedoe met zijn ouders.
Die boden hem allerlei hulp aan.
Maar hij weigerde alles. 

Hij was nu eenmaal tegen alles wat zijn ouders deden.

Hij bleef zitten. Het jaar daarop ging hij van het VWO naar de HAVO.
Toen werd er een meisje verliefd op hem. 

Ze had snel door in welke situatie hij zat
en ze vond dat bepaald niet ideaal.

Ze had kunnen weggaan. 

Ze had aan hem kunnen trekken, net als zijn ouders.

Maar ze liet de liefde spreken. 

Op een avond zei ze, dat ze bij hem zou blijven, 

maar dat ze niet verder zou gaan dan zoenen met hem.
Wilde hij verder gaan, dan moest hij zijn eindexamen HAVO gaan halen.
Haar woorden brachten meteen de zo gewenste verandering. 

Binnen een week had hij gesprekken 

met een mentor en met een jeugdpsycholoog geregeld.

Hij beperkte vervolgens zijn drank inname,
en ...  slaagde dat jaar voor zijn HAVO examen.
Ze zijn nog altijd samen. 

Twee of drie: wat maakt het uit?

Twee

Twee is een menselijk getal. 

We denken vaak in tweetallen.

'Twee weten immers meer dan één', zeggen we.

We herkennen ook het getal in de tegenstellingen waarin we de wereld ordenen.

Er is licht en er is donker,

groot en klein,

buiten en binnen,

en, in het geval van dit voorbeeld,

ik en mijn ouders,

of, actueler:

Israël en de Palestijnen,

wetenschap en viruswaarheid,

gevaccineerd en niet gevaccineerd.

Twee kan elkaar aanvullen.
Dat is bijna het ideale geval. 
Maar twee kunnen ook elkaar in elkaar op gaan en versmelten,

of ze kunnen juist elkaar uitsluiten en schaakmat zetten.

Twee gaan naar binnen,

twee schept vaak toch een stilstand.

Nunquam duo semper trio

Ik ken een religieuze orde 

die lang geleden in hun opvoedinstituten dit adagium hanteerde:

'nooit met twee, altijd met drie', staat er vertaald.

Dat was ter voorkoming van 'bijzondere vriendschappen'

zoals dat in die tijd genoemd werd. 

Maar laten we het eens breder trekken.

Wat was er met mijn klasgenoot gebeurd als dit meisje niet was verschenen?
Zij was de derde en doorbrak de patstelling.

Wat gaat er in de formatie gebeuren als je alleen maar voor of tegen Rutte kan zijn? 

Met een derde positie, die recht doet aan de eerste twee, 

maar die ook overstijgt, komt het verder.

God in drie

De vader van Barbara kende goden in tweevoud.

De goden van de Romeinen hadden heel wat menselijke trekjes.

Huwelijksproblemen, opvoedperikelen waren hen niet vreemd.

Dat de christelijke god een zoon had, was voor hem niet het aanstootgevende,

al is maar de vraag of hij dat goed kon begrijpen.

Het was de derde kracht die aanstootgevend was.

Want de derde kracht, de Geest, voorkwam

dat deze Vader en Zoon enkel op elkaar gericht zouden zijn.

Zoals het meisje van de klasgenoot

de liefde van de ouders én het gedoe van die klasgenoot 

op een hoger plan naar een oplossing bracht,

zo brengt de Geest als derde partij de oerkracht van de Vader

en de barmhartigheid van de Zoon op een ander niveau.

Met haar kwaliteiten van raad, wijsheid, moed, verstand,

betrekt ze ons, mensen, in de wereld van God.

Met twee is God iets uit een lang verleden.

Met drie wordt God actueel.

Hij staat voor ons met de uitnodiging:

Vernieuw met mij het aanschijn van de aarde. 

Voorwaar geen sinecure.

In de verhalen van Jezus is er meer dan eens

aanstootgevend nieuws hierover te vinden.