geluk moet geen obsessie worden

 Geluk moet geen obsessie worden

Ineens zegt ze aan het kerstdiner:
'ik hoop wel dat ik volgend jaar die paar extra kilo's dan kwijt raak, hoor.'
En ze vertelt dat ze gaat trainen voor een halve marathon.
Samen met een vriendin.
Dan kun je elkaar motiveren.

Alles kan.
Ook trainen voor een halve marathon.
Maar...
Er is ook 20 uur werk.
Er zijn een paar kinderen met huiswerk, sporten, muziekles, vriendjes,...
Er zijn vriendinnen-weekenden.
Er zijn dagjes uit met echtgenoot, want 'echt, anders raak je elkaar gewoon kwijt'.
Er zijn verplichtingen van haar werk, van zijn werk.
Bijscholing buiten de werkuren.
Zelf betalen. Of eigenlijk dubbel betalen.
En dan zijn alle spontane momenten,
ongelukkige-samenloop-van-omstandigheden,
pech en rampen nog niet eens meegerekend.

Wanneer moet dat extra sporten gaan gebeuren?

De koning
De koning zei in zijn kersttoespraak
dat zoeken naar geluk geen obsessie moet worden.
En dat tegenslag en imperfectie bij het leven horen.
'Het is ok', zei hij, 'leg de lat niet te hoog'.

Maar we zoeken het wel, dat geluk.
We jagen het na en proberen een balans te vinden
tussen al die dingen die ons geluk beloven,
en het maar ten dele geven.
De grootste vergissing is misschien wel dat al die beetjes geluk
ons op een dag helemaal gelukkig zullen maken:
gezond lichaam, leuk werk, goede vrienden, partner die weet wat liefde is,
kinderen die het goed doen.
Dat alles, allemaal tegelijk en allemaal duurzaam.
Dat is pas echt geluk.

Maar zo gaat het niet.
Het leven kent mindere tijden: een serieuze diagnose, een scheiding, een burn-out, een midlifecrisis.
We verzetten ons ertegen.
Of schamen on dat ze op ons pad komen.
Misschien heb je het zelfs wel over jezelf afgeroepen.

Stel dat je er ook op een andere manier mee om kan gaan.
Stel dat je je verzet opgeeft,
uit vrije wil of uit noodzaak,
dan kan het gebeuren dat die mindere tijden je leermeesters worden,
dat verdriet soms de grootste liefde zichtbaar maakt,
dat tegenslag ons kan leren dat niet alles van ons afhangt,
dat we 'maar' mensen zijn.
Ik wens het je allemaal niet toe.
Maar als het je overkomt, is er méér dan tranen en last te ontdekken.
Vertrouw me.

Naar binnen keren 
Het enige, maar ook het moeilijke, dat je moet doen,
is stilvallen,
naar binnen keren,
laagjes afpellen,
jezelf vragen durven stellen,
ontdekken waar het om gaat.

Durf je?
Kies een stukje van je leven waarop je iets lastigs ervaart.
Keer naar binnen.
Verlaat even de tegenstelling goed of slecht, gelijk of ongelijk, mijn schuld of zijn schuld,
al is het maar voor dit moment.
Stel je zelf deze vragen:
waartoe wil deze ervaren last me uitnodigen?
welke opdracht heeft mijn ziel hierin?
waarin mag ik groeien?

Mogelijk wil je je antwoord op die vraag inzetten als jaarwoord voor het jaar 2020.
Ik bied het aan als een gratis, online traject waarbij je gedurende het jaar zes mails ter ondersteuning krijgt.

In januari 2021 ben je er een stukje verder mee. Ik beloof het je.
Geen fix. Maar wel iets nieuws.

Geef je hier op:   https://mailchi.mp/d2b6acf80198/jaarwoord-2020

.