het is een zooi. Het blijft een zooi. Nietwaar?


Het is een zooi.  Het blijft een zooi.  Nietwaar? 


Twee keer gingen we de laatste maanden naar de stembus.
En twee keer hoorden we boze kiezers

die hun gal spuwden over slechte zorg, grote aantallen immigranten, 
het al dan niet waar zijn van de klimaatcrisis, en de fraude van 'die daar' in het systeem.

Laat me voorop stellen dat er echte zorgen zijn.
Dat mensen echt gedupeerd kunnen worden
en het slachtoffer worden van mijn of jouw handelen.

Maar er zijn ook mensen die boos zijn

om een verhaal dat enkel in hun hoofd zit.
Als ik het verhaal letterlijk neem, begrijp ik er niets van.
Ik prik het in één zinnetje door.
Wat is het toch dat mensen boos zijn op 'die daar',
maar in het dagelijkse leven nog nooit door hen ook maar een seconde zijn gedwarsboomd,
bekritiseerd, ondervraagd of wat dan ook?

Van de week las ik dat daar een naïef verlangen onder ligt dat alle mensen delen.
Dat is het verlangen naar een perfecte, rustige, vredige wereld.
Een paradijs, ja.
Maar dan een paradijs dat blijft en niet meer voorbijgaat.

Het is een beetje als met de leerlingen van Jezus op de dag van zijn Hemelvaart 
Jezus neemt afscheid  

Ho, Stop,  denken zijn leerlingen.  Dat gaat zomaar niet. 
Hij sprak toch al die tijd over het Koninkrijk alsof het het verloren Paradijs was?
Hij leefde toch liefde en vrede voor alle mensen voor? 

Dan is het toch ook aan Hem om het Koninkrijk te stichten?

'Vergeet u dat niet?'  vragen ze voorzichtig.

Jezus gaat toch. Het koninkrijk komt niet. 

Ze staan naar boven te staren.
Teleurgesteld. Verward.  

Ze hadden zo gehoopt dat Jezus koning zou worden,
de vijand (de Romeinen) zou verjagen,
de fraude (zelfs van de hoogste religieuze leiders) definitief zou bestrijden,
de zieken zou genezen,
helderheid zou geven en vrede aan de verwarden,
En dan gebeurt er NIETS als puntje bij paaltje komt.
Zo blijft het een zooi in de wereld.

God heeft humor.
Want uitgerekend Hij maakt een einde aan die droom.
Hij stuurt twee engelen
en zegt dan:  'ja, Ik houd van grote dromen.
Maar Ik ben niet naïef.
Niet naar boven staren met je handen in de zakken.
Het paradijs komt niet van Mij.  


Kijk om je heen. Ontdek wat jíj bij kan dragen aan het Koninkrijk 
en doe dat met hart en ziel.'


 Ja, er komt gedoe van,

Ja, je wordt er doodmoe van.

Ja, je denkt af en toe:  het is een zooi. Het blijft een zooi in deze wereld. 


Maar toch ligt er een ander woord in je hart.

God heeft het tegen je gesproken.

En wanneer Hij spreekt, ontstaat het ook.


Bovendien:  Jij doet het. Maar Hij komt helpen met 

een jonge, frisse kracht die door ons gedoe heen zal blazen.


Dat is de belofte van deze dag.


Even geduld nog.  


Reacties

Populaire posts van deze blog

trage vragen

Op reis met de Drie Koningen, 12 heilige nachten

labyrint 10 (van de 12): Maria labyrint in Wernhout (NB)