wie ben ik dan nog?

Wie ben ik dan nog? 

Een jongeman zit niet echt goed in zijn vel.
Aan de buitenkant is niet zo veel te zien.
Een studie,
een stage in het buitenland,
een supervolle agenda.

'Wat als je het nu eens een tijdje wat rustiger aan zou doen?'
Het was een logisch advies.

Het probleem was ook meteen duidelijk.
'Dat kan niet.
Zonder al die dingen zou ik me echt leeg voelen.
Wie ben ik dan nog?'

Wie ben ik dan nog?
Die vraag laat me altijd een beetje ineen krimpen.
Ze wordt zo vaak gesteld, helaas.

Wie ben ik dan nog, als ik niet meer werk?
Wie ben ik dan nog als ik afhankelijk ben van zorg?
Wie ben ik dan nog als ik geen appjes meer krijg?
Wie ben ik dan nog zonder mijn geliefde?

Het bedoelde antwoord ligt in de vraag:  niemand.
Een afgrond gaapt.
Misschien val ik er wel in.
Dan ben ik vergeten.
Dan doen mensen nu eenmaal met 'niemand' .

Er is niet zoveel  raad voor zo'n moment.
Elk woord gaat tegen 'het gevoel' in.

En toch....
Zou je die woorden willen onthouden?

En toch....?
Voel je dat ergens?

Er komt een moment dat iemand langs jouw 'niemand zijn' heen kijkt.
en een nieuw 'ik' tevoorschijn roept dat voor hem of haar al zichtbaar is.
Er komt een moment dat in jou een stem roept: 'ik bén iemand.
Ik ben déze iemand en dat is ok.'


Niemand
Niemand
Soms wordt onze zwakheid onze kracht
in één ogen-blik.

Het is niet zo'n moeilijke weg als het lijkt.