waar kom je vandaan?

We zaten rond de tafel.

De vraag luidde:  waar kom je vandaan? En hoe ga je met je afkomst om?

Het verhaal van de 12 jarige Jezus was het uitgangspunt.

Hij was met zijn ouders in Jeruzalem voor het Paasfeest.
Op de terugweg ontdekten Jozef en Maria dat hij (toch) niet in de stoet mee was.
Ze keerden terug.
Ze zochten Hem overal en vonden Hem in de tempel.

Zij verweten Hem dat Hij hen bang had gemaakt.

Hij zei:  'wisten jullie dan niet dat ik in het huis van mijn Vader moest zijn?'

Huis.,, is het woord.

Jezus denkt in de tempel:  dat is bij God.

Zijn ouders denken:  bij ons, in Nazareth.

De evangelist geeft zijn ouders voorlopig gelijk.

Jezus gaat mee naar huis, Nazareth in dit geval.

Als een vreemde je vraagt waar je vandaan komt, wat zeg je dan?

De deelnemers, allemaal in de studentenleeftijd, 

verwezen allemaal nog naar de plek van het ouderhuis..

Maar wat als je al even op kamers bent?
Op officiële papieren vul je die naam al in. 

Wanneer zeg je:  'ik kom uit X  (welke studentenstad dan ook)?'  

Het is lang niet altijd gemakkelijk in je plaats van herkomst.
Wat als je anders geaard bent en het dorp is maar klein?

Wat als mensen je aanspreken op je uiterlijk dat naar een ver Aziatisch land verwijst en jij hebt met dat land niets (ook al ben je er geboren)?

Wat als je relatie net uit is? In hoeverre wil je dan terugvallen op de plek (en de mensen) van herkomst? 

Een eigen thuis is wat iedereen verlangt.

Maar in de praktijk vraagt het best moed.

Wanneer weet je trouwens dat je een eigen thuis hebt gevonden?
Iemand zei:  'als de familie je voor feesten een eigen uitnodiging stuurt en je het niet meer van je ouders hoeft te horen.'

De groep zei:  'er zijn wel meer vragen!

Waar kom je vandaan?
Waar woon je?
En waar ben je thuis?'

De tijd was op.

We konden die nieuwe vragen niet meer toetsen aan het verhaal van Jezus.

Wat zou Hij zeggen? 

werken met 'mensen van de Weg'  Lazarus