bidden kan ik ook thuis! (1)
Bidden kan ik ook thuis!
Maar welke dingen geven je dan inspiratie? Een serie beelden in en rondom het huis
trage vragen
Trage vragen Ze had om een gesprek gevraagd. En nog voordat ik de koffie had ingeschonken, begon ze te huilen. De diagnose viel tegen: een chronische ziekte die het dagelijks leven definitief zou veranderen. 'Waarom?' snikte ze, om meteen daarna te zeggen: 'daar heeft niemand een antwoord op. Ik weet het. Ik weet het. Maar toch....!' Vragen zijn er talloze. Sommige zijn te antwoorden met een simpel 'ja' of 'nee'. Andere hebben een langer gesprek nodig voordat ze een antwoord hebben. En er zijn ook vragen die geen enkel 'goed' antwoord lijken te hebben. Toch gaan ze vaak heel lang met je mee, soms zelfs tientallen jaren. Daarom noem ik ze trage vragen. Een paar voorbeelden: 'Doe ik wat ik moet doen?' ‘Ben ik mezelf in deze relatie?' ‘Hoe kan ik leven met dit verdriet?’ ‘Hoe geef ik mezelf of een ander een nieuwe kans?’ ‘Waar ben ik thuis?' ‘Waar zijn mijn grenzen?' Omdat ze zo traag zijn, z
Dat lijkt mij ook. Ik laat me altijd inspireren door de karmelitessen. Zij zien hun cel (lees in dit geval: thuis) als een plek die hen dichter bij God brengt. Daarbij gaan ze uit van een drievoudige meditatie: de bewondering van de natuur (denk aan je moestuintjes), het lezen van de Bijbel en het schouwen in het eigen leven in zijn alledaagsheid. Mooie uitgangspunten voor 'bidden thuis'?
BeantwoordenVerwijderen