trage vragen

zondag: momentje van bezinning

‘Afscheid nemen bestaat niet’, zong Marco Borsato op de radio. Ik kon er niet naar luisteren: afscheid nemen bestaat wél. We nemen afscheid van werk en collega’s.  We moeten afscheid nemen van onze gezondheid.. We moeten onze kinderen laten gaan – in zekere zin althans- als zij op eigen benen komen te staan. Soms verlaten we een huis voor altijd. Soms moeten we dromen of verwachtingen voor altijd los laten. Dat doet pijn. Dat kost tranen. Slapeloze nachten. Vragen. Zuchten. Twijfelen. Vloeken.  Eindeloos soms. Eenzaam bijna altijd.  We moeten er doorheen. We moeten de wonden laten helen. .

Het is een paar dagen voor Hemelvaart. Jezus keert terug naar de hemel . In de Bijbel staat een lange toespraak die Hij ten afscheid houdt. Hij zegt daarin nog één keer waar het Hem allemaal te doen was: liefde. Zijn leerlingen schrijven de woorden op. Gelukkig voor ons, want zo kunnen wij ons  zoveel later, zonder de aardse Jezus gekend te hebben, toch een idee vormen van wie Hij is. 

Door die oude woorden te lezen- en ons voor te stellen dat het zijn vrienden zijn die het hebben onthouden en opgeschreven,  kunnen we misschien nog wel dichterbij komen dan wanneer Hij fysiek er zou zijn. Merkwaardige uitspraak.  Toch kennen we het. De collega die vertrekt, hoort bij zijn afscheid dingen die hem vaak doen verzuchten ‘als ik dat geweten had, was ik gebleven’. Er zijn er onder ons die aan fysiek afwezige vrienden brieven schrijven waarin dingen staan die ze nooit zouden zeggen wanneer ze elkaar gewoon zouden zien, We praten bij een graf of een foto van een overleden geliefde soms intiemer dan we bij leven ooit hebben gedaan. Afwezigheid ná aanwezig geweest te zijn geeft de kans nog dichterbij te komen dan wanneer er alleen maar aanwezigheid zou zijn. Dat is geen eenvoudig levensgeheim. Want het gemis blijft. De leegte bestaat. Het doet ook altijd gewoon nog pijn. Toch ontwaakt vaak een  voorzichtig weten dat afwezigheid ergens in die duisternis toch weer aanwezigheid wordt, dat mensen verbonden zijn door de dood heen, dat pas als alles weg is de werkelijke betekenis oplicht.

Zo vergaat het ons.  Zo verging het ook de leerlingen van Jezus.  Pinksteren is het feest van dat nieuwe, Dan beseffen ze  toch: ‘afscheid nemen bestaat niet’. 

Oefening;

lees in de geest van het bovenstaande eens deze bijbeltekst

Lees het nog een keer en stel je voor dat elke u, aan jou gericht is.  

Wat zegt Jezus als hij zegt dat Hij JOU een ander helper zal sturen? 

Of wat betekent het (voor jou) als Hij zegt dat je zult weten op een dag dat Hij in JOU in en JIJ in Hem?

Uit het heilig Evangelie van onze Heer Jezus Christus volgens Johannes 14,15-21. 
In die tijd zei Jezus tot zijn leerlingen: Als gij Mij liefhebt, zult ge mijn geboden onderhou­den.
Dan zal de Vader op mijn gebed u een andere Helper geven om voor altijd bij u te blijven:
de Geest van de waarheid, voor wie de wereld niet ontvankelijk is, omdat zij Hem niet ziet en niet kent. Gij kent Hem, want Hij blijft bij u en zal in u zijn.
Ik zal u niet verweesd achterlaten: Ik keer tot u terug.
Nog een korte tijd en de wereld ziet Mij niet meer; gij echter zult Mij zien, want Ik leef en ook gij zult leven.
Op die dag zult gij weten, dat Ik in mijn Vader ben en gij in Mij en Ik in u.
Wie mijn geboden onderhoudt, die hij heeft ontvangen, hij is het die Mij liefheeft. En wie Mij liefheeft, zal door mijn Vader bemind worden; ook Ik zal hem beminnen en Ik zal Mij aan hem openbaren.