we zijn allemaal kreukels

 

Wij zijn allemaal kreukels
‘Ik heb er zo’n hekel aan, 
dat ik me elke viering moet herinneren dat ik een zondaar ben. 
Alsof ik elke week moet nadenken of ik een moord heb gepleegd of spullen gestolen heb of zo’, 
zei een deelnemer in een gespreksgroep. 
Hij vervolgde: ‘En dan ook nog ‘door mijn schuld, door mijn schuld, door mijn grote(!) schuld? 
Mijn leven is veel te saai voor zulke grote woorden.’

Zondaar zijn. 

Kennelijk associeert het woord met zware misdrijven. 
Maar wat als het óók gaat over de keren 
dat we heel ons heil verwachtten van deze ene politicus, deze ene relatie of deze ene baan? 
Wat als het ook gaat over de keren dat we de liefde buiten hielden 
door onze zucht naar invloed, ons eergevoel, onze jaloezie? 
Dan zijn we toch allemaal kreukels, of heb ik het mis?

Een lijst

De deelnemers van de gespreksgroep kregen een lijst eigenschappen 
die de liefde nogal eens tekort doen. 
‘Kruis er 20 aan die jij in jezelf herkent’,  vroeg ik.
Dat deden ze. Eerst serieus. 
Maar toen moesten ze bij elkaar gaan kijken. 
Want 20 is wel héél veel. 
Er werd gelachen, het gespreksvolume ging omhoog: 
‘Há, heb jij ook luiheid? Kan me niet voorstellen bij jou, vertel!’ 
Zo begon het echte gesprek over onze zonden (sorry: kreukels). 
Over hoe we soms al weer achterdochtig zijn, 
voordat we het zelf in de gaten hebben. 
Over de hoop dat niemand in de gaten heeft hoe jaloers of lui we zijn. 
Over de pijn die het onszelf doet en onze relaties als we zien hoe de kreukel werkt.

40dagen tijd

Twintig kreukels brachten we terug naar eentje. 
Die ene nemen we mee de 40 dagentijd in.
Samen met een paar vragen: 
hoe heet deze kreukel? Welke pijn ervaar ik als ik hem aan het werk zie in mijn leven?

Bekeren is terugkeren naar huis

Als Jezus uit de woestijn terug komt, zegt Hij: 
‘de tijd is vervuld en het Rijk Gods is nabij. 
Bekeert u en gelooft in de Blijde Boodschap.’ 
Bekering betekent je losmaken van gehechtheden die geen licht of leven in zich dragen. 
Het betekent erkennen dat het ons ingebakken zit onze ziel te verkopen aan wat niet (van) God is. 
Die herhaalde ontdekking (‘doe ik het alwéér’) doet telkens weer pijn.  
Toch is die pijn het begin van onze terugkeer naar het licht in onszelf en in de ander.

Bekeren is terugkeren in de bijbel.  We keren naar huis terug. 

Diep in ons weet iets dat we allemaal lijken op een verfrommeld bankbiljet van €100, 
maar dat we desondanks nog altijd €100 waard is.

Moge die herinnering ons leiden op weg naar Pasen.