Bezorgd. Over klimaat en milieu

 

Bezorgd

Er zijn veel berichten over klimaat en milieu.

Ze gaan over ontwikkelingen ver weg, maar ook dichtbij.

Ze maken me onrustig.

Wat is het?
Gaan we de ondergang tegemoet?

Ik ben de enige niet.

Ik lees berichten over klimaatdepressie.

Veel jonge mensen zijn somber over hun toekomst.
Zo somber, dat ze maar niet beginnen aan kinderen.
Want in welke  wereld laat je ze dan opgroeien?

Ik weet niet of ik depressief ben over de klimaatontwikkelingen. 

Ik ben wel erg bezorgd.

Eigenlijk wil ik af van mijn onrust. 
Ik laat me leiden door de gewone dingen.

Door: business as usual.

Maar het blijft aan me knagen.

In één ding verdiepen

Nog niet zo heel lang geleden besluit ik mijn onrust te zien 

als een uitnodiging me erin te verdiepen.

Ik neem die uitnodiging aan

en besluit me te verdiepen in de 

oranje velden van mijn geboortegrond. 

Wat is dit? 

In de weken erna leer ik over glyfosaat, een onkruidbestrijder,

die je het beste kan zien als een breed werkend antibioticum.

Ik leer de beginselen van bodemgezondheid,

ik lees over de gezondheidsrisico's,

mogelijke alternatieven

en het politieke spel erom heen.

Jeetje, wat een wereld.
Wat een belangen.
Geld telt. Natuurlijk.

Het mag van de wet. Zeker. Maar je hoeft niet alles te doen wat mag.

We moeten wel genoeg oogsten om iedereen te eten te geven.

Natuurlijk wil niemand honger.

Maar dat is niet de kwestie.

Het is niet glyfosaat of faillissement.
Het is niet glyfosaat of honger. 

Het is de bodem en de gezondheid ervan.

Is die ziek, of ontdaan van alle natuurlijke voedsel,

dan is er überhaupt geen oogst,

kunnen er geen monden gevoed,

worden er geen inkomens verdiend. 

Ja goed, vandaag misschien nog wel.

Maar morgen, volgend jaar, over 10 jaar dus niet. 

Wat is het alternatief?

Ik besluit me verder te verdiepen...