12 labyrinten in een jubeljaar
Het labyrint van Arnhem ligt aan de Amsterdamsestraatweg. Ik ken de weg. Die gaat achter het station langs omhoog, langs Het Dorp en langs de afslag naar Papendal. Maar aan die straat kan ik mijn auto niet kwijt. Ik moet ervoor de wijk in. Aan de Veluwsestraat vind ik een parkeerplaats bij de bejaardenwoninkjes. Dan stap ik tussen nummer 62 en 64 op een trap omhoog. Ik kom terecht in een parkje, met bomen en bankjes en een groot grasveld daar tussen. Recht tegenover me is de ingang van het labyrint. Je kunt het niet missen... Op een bankje zit een meneer een beetje voor zich uit te kijken. Zijn hond graaft en snuffelt wat om hem heen. Hij lijkt hem niet eens echt in de gaten te hebben. Ik sta bij de ingang en laat de grootte, de bloeiende planten, de overvloedige aanwezigheid van allerlei vlinders en insecten op me in werken. Waarom ben ik hier? Ik herinner me de vraag: 'hoe kan ik van dit vijftigste levensjaar, dat vorige week begon, iets bijzonders maken?' en st