van die vragen waarop niemand het antwoord weet

 



Trage vragen
Het begin van de coronatijd was een tijd van bezinning.
De sfeer van die eerste maanden was 
'misschien kunnen we nú een paar kwesties oplossen
die ons al zo lang bezig houden.'

Want we waren toch veel te druk. 
Hoe konden we meer rust vinden en houden?
We hadden een klimaatprobleem. 
Welke stappen konden we zetten naar een duurzame levensstijl?
Hoe onderhoud je relaties als je elkaar amper fysiek kan zien?

Gaandeweg de pandemie verdween die sfeer 
en verlangden we vooral weer naar 
'het oppakken van het normale.'

Nog steeds vragen
Toch kent ons hart nog altijd vragen
die niet zomaar een antwoord krijgen.
Trage vragen noem ik ze.
Vragen die je bezighouden, misschien wel tientallen jaren lang.
Vragen die soms ook weer zomaar verdwijnen, niet meer van belang zijn.
Maar ook vragen die eigenlijk vragen om aandacht.
Om liefdevolle aandacht. 

Rainer Maria Rilke maakte er een gedicht over. 

Ongestoorde ontwikkeling
Men moet de dingen de eigen stille
ongestoorde ontwikkeling laten
die diep van binnen komt.
Die door niets gedwongen of versneld kan worden.
Alles in het leven is groeien en vormt zich,
rijpt zoals de boom,
die zijn sapstroom niet stuwt
en rustig in de lentestormen staat,
zonder de angst dat er straks geen zomer zal komen.
Die zomer komt toch!
Maar slechts voor de geduldigen
die leven alsof de eeuwigheid voor hen ligt,
zorgeloos, stil en weids.
Men moet geduld hebben
met onopgeloste zaken in het hart
en proberen de vragen zelf te koesteren
als gesloten kamers
en als boeken
die in een zeer vreemde taal geschreven zijn.
Het komt erop aan alles te leven.
Als je de vragen leeft,
leef je misschien langzaam maar zeker,
zonder het te merken,
op een goede dag het antwoord in.
Naar Rainer Maria Rilke
Aanbod
voor wie zich herkent in wat ik hier schrijf
is er een aanbod.
Op woensdagavond 15 juni, van 19-20.30 uur
of op zaterdagochtend 18 juni van 10-11.30 uur
houd ik een creatieve workshop over trage vragen.
De bedoeling is dat je een vraag die voor jou dan leeft
aandacht schenkt, koestert
en wie weet naar huis gaat met iets van een antwoord.

Meer weten?  Laat het me weten in de reacties
of zoek langs een andere, voor jou bekende weg,
contact met me.

Ik beloof je; creatief is relatief.
Je hoeft er geen Rembrandt voor te zijn.
Je hoeft zelfs je werk niet te laten zien.  

Reacties

Populaire posts van deze blog

trage vragen

labyrint 10 (van de 12): Maria labyrint in Wernhout (NB)

we zijn allemaal kreukels