eerst geloven dan zien.

Eerst zien, dan geloven.
Eerst nadenken, eerst het bewijs zien,

en dan pas je vertrouwen schenken. 

Dat is niet alleen verstandig,

je loopt tenminste niet in zeven sloten tegelijk,

het beschermt je ook tegen pijn en ander ongeluk.

Stel je voor dat we eerst zouden geloven en dan zouden zien!

Dat zou naïef zijn, kinderlijk.

Je zou al gauw bekend staan als iemand 

die er makkelijk intrapt.

Niemand wil zo zijn.

Andersom

En toch zijn er dingen 

die beter gedijen bij 'eerst geloven en dan zien'.

Stel je voor dat je de liefde telkens weer bewezen wilt zien.
Het is de dood in de pot.
Stel je voor dat je kinderen eerst maar moeten bewijzen dat ze goed voor zichzelf kunnen zorgen

voordat jij er op zult vertrouwen.

Het slaat ze lam. Het haalt elk plezier uit hun leven weg.

Uiteindelijk komen we in relaties verder met 

eerst geloven en dan zien.

En God dan?
Als je geloof ooit is beproefd, kies je automatisch voor 'eerst zien, dan geloven'

Thomas. de enige van Jezus' leerlingen die er niet bij was toen Hij verscheen,

is er zo één. 

Misschien lijken we wel vaker op hem dan ons lief is.

Telkens wanneer we bidden 'God, doe dan eindelijk eens iets aan die oorlogen,

aan die honger, aan die kinderen die zwerven.'

Of: 'God, genees mijn man, mijn allerliefste en enige.

Hij heeft dit lot niet verdiend'

en we moeten constateren dat ze onbeantwoord blijven,

trekken we weer de conclusie:

'Hij bestaat niet. Ik geloof ook niet.'

Geloof andersom

Maar misschien geldt voor geloof wel hetzelfde als voor relaties.

Misschien gaat het ook in geloof eerst om vertrouwen en dan over gaan zien.

Stel dat we onvoorwaardelijk besluiten te beginnen met vertrouwen op God

of in het leven,

wat zien we dan in deze wereld?

Waar gaat onze aandacht dan naar uit?

Wat leren we over onze plek in de wereld?

En hoe zien we dan de momenten van beproeving en lijden?

Thomas mocht eerst zien, en kon toen geloven.

Wij hebben de Verrezen Heer niet gezien,

en worden uitgenodigd te beginnen bij geloven.

Dat is niet naïef.

Het maakt ons eerder bescheiden en nederig

over wat we nu echt weten over het leven.

Als we ons niet meer hoeven beschermen

tegen een diepe overtuiging dat

het Universum ons kwaadgezind is,

ons de adem wil benemen,

dan wordt er zoveel leven mogelijk

dat we daarin heel vanzelfsprekend

de gestalte van de Verrezene zullen herkennen. 

Probeer het vandaag eens:

begin bij het geloof

dat het Leven de dood overwon

En zie wat of misschien wel wie er aan je verschijnt!