je mondkapje is als een fietslamp
Aanpassen
Maandag was de persconferentie.
De aanwijzingen waren helder: werk thuis,
verminder contacten, reis minder.
De aanwijzingen waren helder: werk thuis,
verminder contacten, reis minder.
Ik keek naar mijn agenda,
veranderde vergaderingen in een online versie,
zei verjaardagen in de familie af
('wel fijn dat jíj het doet', zei de jarige, 'anders moest ik zelf kiezen'),
en tegen een lunch met drie vrienden zei ik voor nu: nee.
Corona is concreet aanwezig in mijn omgeving.
Ik ken zieken, ik ken mensen die zich moeten laten testen.
Ik ken zieken, ik ken mensen die zich moeten laten testen.
Ik weet van de mensen in de zorg hoezeer de gewone dingen weer onder druk staan.
Ik weet waarvoor we het doen.
Ik weet waarvoor we het doen.
Mondkapje
Toen kwam er een mail van de sport:
Toen kwam er een mail van de sport:
mondkapje per ingang van heden verplicht.
Ik voelde: dit is een stap te ver voor mij.
Ik heb wel een mondkapje, al een aantal maanden,
en ik heb wel eens geprobeerd dat ding in een rustige situatie op te doen
én op te houden, maar ik raak ervan in paniek.
Het doet me denken aan mijn astma van vroeger.
Ik ga ervan hyperventileren.
Een vriendin zei: 'maar je moet je ook rustig houden met zo'n ding op'.
Een vriendin zei: 'maar je moet je ook rustig houden met zo'n ding op'.
Ja, maar ik moet hem op om ergens te komen,
om iemand te ontmoeten
en meestal ben ik dan niet zo rustig,
dat ik uit de hyperventilatie achter zo'n mondkapje kan komen.'
Proberen dan maar
De sportinstructeur belde
en leidde me aan de telefoon door het plaatje van hoe het dan zou gaan.
Wanneer op. Wanneer af.
Ik ging toch. En 'op' was allemaal precies kort genoeg.
Diep inademen voordat...
Diep inademen voordat...
Snelle stappen...
Af.
Twee diepe zuchten...
Ok.
Ze vroeg of ik van de complottheorieën was.
Nee.
Ze vroeg of ik moeite had met andere maatregelen.
Leuk is anders. Maar .. nee...
Ze vroeg of ik moeite had met andere maatregelen.
Leuk is anders. Maar .. nee...
Ze vroeg of ik de apparaten poetste na gebruik.
Ja.
Ze vroeg of ik mijn handen desinfecteerde.
Ja.
Waarom dan zo'n probleem met het mondkapje?
Ik weet het niet.
Gewoon. Paniek.
Een fietslamp
Vanmorgen keek ik televisie.
Daar deelde de wetenschapsjournalist Diederik Jekel
Daar deelde de wetenschapsjournalist Diederik Jekel
de observatie dat iedereen nu houvast zoekt:
een regel, een verbod, waardoor je 'veilig' bent.
Als ik dat ene doe, dan hoef ik niet meer bang te zijn.
Er is discussie over de mondkapjes.
Er is discussie over de mondkapjes.
Hij maakte een vergelijking en zei:
'vergelijk het met een lamp op je fiets.'
Dat maakt het veiliger. Maar toch heb je geen garantie dat als
je fietslamp brandt, je ook veilig thuis komt.
Zoals je ook niet zeker weet dat je aangereden wordt als je lamp het niet doet.
Daar zijn nog zoveel andere factoren bij betrokken:
Daar zijn nog zoveel andere factoren bij betrokken:
het weer, of de automobilist goed zicht heeft, een defect aan de auto
of aan de fiets. Een lamp op de fiets is een deel van wat je moet doen
om veilig thuis te komen.
Zo is het ook met elke maatregel apart.
Als je je aan de 1,5 meter houdt, heb je nog geen garantie dat je geen corona krijgt.
Als je je aan de 1,5 meter houdt, heb je nog geen garantie dat je geen corona krijgt.
De kans dat je het niet krijgt, wordt groter
door daarnaast ook grote groepen te mijden
en vanuit huis te werken.
Maar zelfs met dat alles is er nog geen garantie'.
Maar zelfs met dat alles is er nog geen garantie'.
Zo plaats ik nu mijn mondkapje: als een fietslamp,
Ik kon hem net, in mijn oefensessie, al 10 minuten verdragen.
Reacties
Een reactie posten