Doodvermoeiende vergaderingen

Doodvermoeiende vergaderingen

We zitten allemaal wel eens in een bijeenkomst waar je doodmoe vandaan komt.
Er is een agenda. Maar dan...
De een probeert de ander van zijn inzicht te overtuigen.
De ander voelt dat hij er dan weer voor opdraait en heeft daar geen zin in.
De derde zwijgt.
De vierde lanceert uit het niets een proefballonnetje dat kant noch wal raakt.
Iedereen raakt ervan in de war.
'Als je dat wil, dan moeten we er wel een paar voorwaarden aanhangen.'
'Of eerst een enquête. Straks zitten we iets te doen waar niemand behoefte aan heeft.'
Twee uur voorbij.
'Wat besluiten we?'
'Laten we nog eens nadenken. Komen we er de volgende keer op terug.
Ja. Goed. Nou ja... moet dan maar....'

Zo'n vergadering hielden de leerlingen van Jezus in het evangelie van vandaag
Onderwerp van gesprek:  het lege graf en de ervaring van de vrouwen.
Het kan zó zijn gegaan:
 'Je weet toch hoe vrouwen zijn!' 'Ja,maar het graf was wél leeg'.
'Ja, en dan denk je maar dat Hij dus weer leeft?' 'Haha.. Je bent een volwassen kerel man....'
'Je kunt nog wel wat anders verzinnen toch dan opstaan uit de doden'
'Hij zei toch altijd dingen over dit moment?'
' Ja, ja,  woorden.  Ik wil het eerst zien,
Laat hem eerst maar komen dan, hè, als Hij toch leeft, dan kan dat toch?'
De leerling kijkt uitdagend de kring rond. Wie is zijn bondgenoot in deze gedachten?
Het vergaderen lijkt eindeloos te gaan worden....
Dan komen de twee uit Emmaus terug en vertellen hun verhaal.
Anders dan dat van de vrouwen, maar toch: Hij was bij hen!
Twee keer nu.   'Is dat verhaal van de vrouwen dan nog geouwehoer?'
De vergadering gaat door.
'Het is pas echt als er drie bewijzen zijn.'
'Nee joh, je kunt God toch niet dwingen zich te bewijzen.'
en voor ze het wisten zaten ze in een juridische discussie.
Of was het nou een theologische kwestie

Ik geef toe:  het is mijn fantasie,  Want dat staat er allemaal niet.
Wat er wel staat, is dat Jezus ineens in hun midden staat en hen begroet met 'vrede'.
Die hadden ze kennelijk nodig,
Vrede in de verwarring.
Vrede in het getob,
Vrede in het ongeloof.

Rust, Adem. Iedereen mag even tot zichzelf komen.
Iedereen mag even tot zich door laten dringen  'dat hij er niet voor op hoeft te draaien',
'dat het realiteitsgehalte niet eerst bewezen hoeft te worden'
Ze delen brood en vis.
En het is net zo echt als toen ze met de 5000 brood en vis aten,
een maaltijd die redelijkerwijs niet kon omdat er veel te weinig was.

Dat denken we toch vaak:
Het kan niet.
Et is te weinig.... geld.... tijd... behoefte... menskracht..... hoop..... geloof... leven.
Jezus draait het om: er is genoeg.
Het leven overleeft de dood, ook al is er menselijkerwijs te kort .

Aan het einde van het evangelie brengt Jezus vrede.
Ook zijn geboorte was ermee om geven.
Heel zijn doen en laten kwamen er uit voort.

Stel dat we met die vrede zouden beginnen?
Stel dat ik ontwapend (= niet bang meer voor tekort)
in zo'n vermoeiende bijeenkomst zit
en jij misschien ook wel:
welke woorden zouden er dan gesproken worden?

Wat zou er mogelijk worden?