de kat aaien (of de hond, de cavia, het paard......)

De kat aaien

Wat doet een moe mens goed? Leo Nolens dicht:  

Als wij, de grote mensen, moe zijn

van het praten met elkaar,

Als wij moe zijn van het slapen

met elkaar, het wandelen

en handel drijven met elkaar,

het tafelen en oorlog voeren

met elkaar, als wij zo moe zijn

van elkaar, van het elkaren

van elkaar, dan zetten wij de kat

op onze schouder, gaan de tuin in

en zoeken de kinderstemmen achter

de hoge hagen en in de boomhut.

En zwijgend leggen wij onze vermoeidheid

in het gras, en de jaren die zwaar

en donker sliepen in de zoom

van onze jas ontbloten zich daarboven

Als wij, de grote mensen, moe zijn

van het praten,

van het praten,

van het praten met elkaar

gaan wij de tuin in en verzwijgen ons

in de kat, in het gras, in het kind

Wie moe is, loopt even weg van al het gedoe, de tuin in, wordt stil, aait de kat, ligt in het gras, vindt de eenvoud van het kind in zich weer terug. Het ligt zo voor de hand, als je het gedicht leest.
Maar hoe zit het eigenlijk met onze vermoeidheid en overbelasting? Waar komen die vandaan?   In het evangelie dat komende  zondag in de rk kerken wordt gelezen  (Mattheus 11, 25-30,  zie hieronder) zet Jezus wijze en verstandige mensen tegenover het kind. Dat doen we zelf ook in het leven van alledag. Een kind is nog niet volwassen, nog niet ervaren, nog niet in staat tot (vul maar in), nog niet zelfstandig. Een wijze heeft verstand,   is volgroeid, kan voor zichzelf zorgen, kan varen op zijn ervaring.  Een kind zal op een dag een wijze of hopelijk in ieder geval een verstandig mens worden.
Een kind is een nog-niet. Een volwassene is een al-wel.  Jezus draait het om. Hij zegt: wijze en verstandige mensen, mogen tafelen, oorlog voeren en praten met elkaar. Maar als ze denken daarmee wel te weten hoe het leven in elkaar zit, dan hebben ze het mis. Dat weten we wel. Maar het is een harde leerschool om het echt in ons hele wezen op te nemen. We denken: wat is het leven onrechtvaardig, want we worden niet beloond voor onze inspanning. We denken:  ik zal me pas echt voldaan voelen,  als ik dat of dat gepresteerd heb.  Of: Ik mag niet ziek worden, want ik heb jonge kinderen. Of:  Mannen zijn nu eenmaal..... vrouwen kunnen ook niet........ Het rijtje is eindeloos. Wanneer we ons overbelast en vermoeid voelen, dan zit dat er vaak onder:  zo moet het leven zijn (ons idee!), maar zo is het niet! 

Tegenover deze houding stelt Jezus het kind. Een kind is onbevangen en open. Het is ook kwetsbaar. Het heeft zijn wereld nog niet dichtgetimmerd met overtuigingen over het leven. Een kind weet dat hij anderen nodig heeft, zelfs voor de meest elementaire dingen.
In het dagelijks leven krijgt een kind een wijs en verstandig mens tot voorbeeld gesteld.
Maar in de wereld van God krijgt de verstandige en wijze het kind voor ogen gesteld.  Vaak is een kind 'nog niet',  maar als het gaat om het vinden van God  is het een 'al-wel'. 
God past bij het leven van een kind: God beantwoordt de kwetsbaarheid van ons leven met vriendschap en nabijheid. Hij houdt de levensruimte open.  Zo breekt Hij zacht door de vermoeidheid en overbelasting van onze levens heen. 

Velen zetten de komende weken  hun bezigheden op een laag pitje en lopen de tuin in, aaien de kat, hervinden de eenvoud.  Om opnieuw vervuld te worden van Gods geheimen, de mysterievolle eenvoud van het leven. Kan je die niet hervinden?  Kijk hoe de kinderen spelen! 

Uit het heilig Evangelie van onze Heer Jezus Christus volgens Matteüs 11,25-30. 
In die tijd sprak Jezus: 'Ik prijs U, Vader, Heer van hemel en aarde, omdat Gij deze dingen 
verborgen gehouden hebt voor wijzen en verstandigen, maar ze heb geopenbaard aan kleinen.
Ja, Vader, zo heeft het U behaagd.
Alles is Mij door mijn Vader in handen gegeven. Niemand kent de Zoon tenzij de Vader, 
en niemand kent de Vader tenzij de Zoon en hij aan wie de Zoon het wil openbaren.
Komt allen tot Mij die uitgeput zijt en onder lasten gebukt, en Ik zal u rust en verlichting schenken.
Neemt mijn juk op uw schou­ders en leert van Mij: Ik ben zachtmoedig en nederig van hart; en gij zult rust vinden voor uw zielen,
want mijn juk is zacht en mijn last is licht.