mijn tweede, eigen persconferentie

Beste lezers,

nog twee nachtjes slapen en dat mag het allemaal weer:
samen zingen,
elkaar een knuffel geven,
naar een feest,
naar het terras 
of binnen in het restaurant. 

Ik geef toe: er zijn ook dingen die niet mogen:
de nacht doordansen in een discotheek,
naar een meerdaags festival inclusief een overnachting.
Of  heb ik dat laatste al weer mis?
Zonder coronapas mogen ook dingen niet:
je mag niet naar het museum of het terras.
Om maar een paar voorbeelden te noemen.

Moeten, mogen, niet mogen.....
Onze taal is er de laatste maanden vol van geraakt.
Onze emoties vliegen tegen het plafond als iets niet mag
wat we wel zo graag doen. 
In die opwinding lijken een terrasje of een concert 
wel dingen waarop we een grondwettelijk recht hebben!





Op een terras
Ik zat op een terras.
Bij het afrekenen vond ik deze kaart.
Van nina. Ik kocht hem.
Want hij verwoordde wat ik voelde: 
Het mág.

Niet 'het mag wéér'.
Dat zou die ingewikkelde gevoelens 
over moeten, verbieden en recht hebben 
meteen weer wakker gemaakt hebben. 

Nee, het mág.
Het is een cadeau daar weer vrienden te ontmoeten.
het is een geschenk samen weer hard te kunnen lachen.
Het is een luxe dat ik me dit kan veroorloven. 
Dat ik het geld ervoor heb én de tijd.
Dat was altijd al zo.
Maar nu ik het een tijdje niet heb kunnen doen,
voel ik nog beter het geschenk van zo'n moment. 

De ondertitel is 
'dat je het even weet.'
Kennelijk vergeten we dit mogen in ons leven.
Ik moet telkens weer naar die plek terug keren.
Ik denk spontaan in termen als
'recht hebben', 'moeten',
'aanvechten', 'verdienen.'
Ik vergeet- en ik zal de enige niet zijn-
de zachte ogen van het geschenk van het 'mogen'.

Mogen in corona-tijd
Zullen we zo eens kijken naar deze fase van de coronatijd?
Zullen we de strijd eens laten?
En ons herinneren dat het mág:  
1,5 meter houden of loslaten
schouder aan schouder dansen of nog even overslaan,
een mondkapje opdoen of niet.
Het mág.

Hoe vaak zeiden we voor corona tijd niet:
'ik wil minder moeten, en meer mogen.'

De kansen om dat te oefenen,
liggen nu voor het oprapen. 

Reacties

  1. Heel goed Marion. Een (groot?)deel van onze NLsamenleving snakt niet naar autoraces, losgaan in de disco, 's nachts uitgaan e.d. En een groot deel van de wereldbevolking heeft de middelen noch de tijd voor dit soort activiteiten.
    Dus ben ik dankbaar voor wat ik mag en dat ik geen energie in frustratie hoef te steken.

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

trage vragen

labyrint 10 (van de 12): Maria labyrint in Wernhout (NB)

we zijn allemaal kreukels