stilte en de witte velletjes van een sinaasappel
Mijn opa en zijn sinaasappel Vroeger aten we na het avondeten altijd een stuk fruit. Daarna volgde het toetje en dan gingen we aan de afwas en het huiswerk. Altijd op dezelfde manier en in ongeveer hetzelfde tempo. Maar als opa er was, werd ons geduld op de proef gesteld. Want opa bekeek eerst de sinaasappel van alle kanten. Dan vroeg hij om een schilmesje. Hij zette die langzaam in de schil. Trok die schil er zo voorzichtig vanaf, dat er geen spatje sap verloren ging. En zette zich daarna aan het verwijderen van de witte velletjes. Lees: van ALLE witte velletjes. Eindeloos duurde het. Eindeloos! De stilte is een sinaasappel in de schil. Het eerste contact met de stilte kan lijken op het verorberen van een rijpe sinasappel. Het sap druipt langs je vingers. Je moet moeite doen om er zo min mogelijk van verloren te laten gaan. Maar dan zie je ineens nog wat witte velletjes. Ze duiken plotseling op en verstoren onze rust. Ze maken angst wakker voor oordeel of...